- Brot gegn valdstjórninni
- Játningarmál
- Líkamsárás
- Vopnalagabrot
D Ó M U R
Héraðsdóms Reykjavíkur 14. febrúar 2018 í máli nr. S-720/2017:
Ákæruvaldið
(Kári Ólafsson aðstoðarsaksóknari)
gegn
Lukasz Janusz Procyk
Mál þetta, sem
dómtekið var 6. febrúar 2018, var höfðað með ákæru lögreglustjórans á
höfuðborgarsvæðinu, dags. 12. desember 2017 á hendur:
„Lukasz Janusz Procyk kt. 000000-0000,
[...], Reykjavík,
fyrir líkamsárás, hótanir og vopnalagabrot, með
því að hafa [...] 2016 utandyra við [...] í Reykjavík, veist með ofbeldi að A, kt. 000000-0000,
slegið hann einu höggi í andlitið, síðan dregið upp hníf og ógnað A með
hnífnum, allt með þeim afleiðingum að A hlaut ótilfært brot í kjálka og mar í
andliti.
Telst þetta varða við 1. mgr. 218. gr. og 233.
gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 1. mgr. 30. gr., sbr. 1. mgr. 36. gr.
vopnalaga nr. 16/1998.
Einkaréttarkröfur:
Í málinu gerir Styrmir Gunnarsson hdl., kröfu fyrir hönd A að ákærði greiði honum 1.277.895 kr. auk vaxta af 165.000 kr. samkvæmt 16. gr. skaðabótalaga nr. 50/1993 og af 1.112.295 kr. skv. 1. mgr. 8. gr. laga nr. 38/2001 frá [...] 2016 til [...] 2016 en með dráttarvöxtum skv. 1. mgr. 6. gr. sömu laga af 1.277.895 kr. frá þeim degi til greiðsludags.“
Við þingfestingu málsins 17. janúar sl. voru mál nr. S-27/2018, sem var höfðað á hendur ákærða með ákæru
lögreglustjórans á höfuðborgarsvæðinu útgefinni 17. janúar 2018, og mál nr.
S-743/2017, sem var höfðað á hendur ákærða með ákæru héraðssaksóknara útgefinni
23. maí 2017, sameinuð þessu máli.
Með fyrrnefndu ákærunni var ákærða gefin að sök líkamsárás, „með því að hafa, [...] 2016, við [...] í Reykjavík, veist að B, kt. 000000-0000,
slegið hann einu höggi í andlitið með þeim afleiðingum að hann hlaut eymsli
yfir kinnbeini vinstra megin.
(Mál nr. 007-2016-50672)
Telst brot þetta varða við 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 10. gr. laga nr. 20/1981.
Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu alls sakarkostnaðar.“
Með síðarnefndu ákærunni var ákærða gefið að sök brot gegn valdstjórninni
„með því að hafa að [...] 2016
fyrir utan [...] í Reykjavík,
ógnað lögreglumanninum C með hníf, en ákærði sveiflaði hnífnum fram og tilbaka
að C en hörfaði er hann beitti varnarúða.
Telst þetta varða við 1. mgr. 106. gr. almennra hegningarlaga nr.
19/1940.
Þess er krafist að ákærði verði dæmdur til refsingar og til greiðslu
alls sakarkostnaðar.“
Verjandi ákærða krefst
vægustu refsingar er lög leyfa og hæfilegrar þóknunar sér til handa.
Farið var með mál
þetta samkvæmt 164. gr. laga um meðferð sakamála og var það tekið til dóms án
frekari sönnunarfærslu er sækjanda og verjanda ákærða hafði verið gefinn kostur
á að tjá sig um lagaatriði og ákvörðun viðurlaga.
Ákærði hefur skýlaust
játað brot sín. Sannað er með játningu ákærða og öðrum gögnum málsins að ákærði
er sekur um þá háttsemi sem honum er gefin að sök og eru brot hans rétt
heimfærð til refsiákvæða í ákæru.
Ákærði er fæddur [...]. Hann var dæmdur í tveggja mánaða fangelsi
með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur 22. nóvember sl. fyrir auðgunarbrot, brot gegn
áfengislögum, lögreglulögum og lögum um ávana- og fíkniefni. Fullnustu
refsingar var frestað skilorðsbundið í tvö ár. Brot þau sem ákærði hefur nú
verið sakfelldur fyrir voru framin fyrir uppkvaðningu þess dóms og verður honum
því dæmdur hegningarauki er samsvarar þeirri þyngingu hegningarinnar sem kynni
að hafa orðið ef dæmt hefði verið um öll brotin í fyrra málinu, sbr. 78. gr.
almennra hegningarlaga. Brotin voru öll framin í [...], eitt þeirra áður en hann varð fullra 18 ára
en tvö á [...]. Þó svo að brot
ákærða hafi verið framin í ölæði eða undir áhrifum annarra nautnalyfja
réttlætir það ekki hegðun hans, sbr. 17. gr. almennra hegningarlaga. Ákærði
kvaðst hafa farið í óminnisástand og þá gripið til ofbeldis sem hann iðrist
mjög. Fram kom að ákærði stundaði nú sjómennsku úti á landi og hygðist koma
lífi sínu á réttan kjöl. Við ákvörðun refsingar er með hliðsjón af
framangreindu litið til 4. og 5. tl. 1. mgr. 70. gr. almennra hegningarlaga.
Brot ákærða eru litin
alvarlegum augum og eru þau öll þrjú framin að tilefnislausu. Olli hann
brotaþolanum A talsverðu líkamstjóni. Þá notaði ákærði í tveimur tilvikum hníf
og er hann í tveimur tilvikum sakfelldur fyrir að hafa ógnað brotaþolanum.
Vísast í þessu sambandi til 1. og 2. tl. almennra hegningarlaga.
Samkvæmt framansögðu ber að taka refsingu
ákærða upp, sbr. 60. og 78. gr. almennra hegningarlaga, og þykir hæfileg
refsing vera fimm mánaða fangelsi. Í ljósi ungs aldurs ákærða er brotin voru
framin, þess að nokkur tími hefur liðið frá atvikum og dráttur orðið af ástæðum
er rekja má til ákæruvaldsins, telur dómurinn skilyrði til þess að fresta fullnustu refsingarinnar og falli hún niður
að liðnum þremur árum frá birtingu dóms þessa að telja haldi ákærði almennt
skilorð 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 4. gr. laga nr.
22/1955.
Í málinu gerir Styrmir Gunnarsson lögmaður kröfu um skaðabætur fyrir hönd brotaþolans A og krefst þess að ákærði greiði honum 1.277.895 kr. auk vaxta. Ákærði hefur, eins og áður greinir, samþykkt bótaskyldu sína og fer fram á að fjárhæð bótanna verði lækkuð. Gerð er krafa um þjáningarbætur vegna veikinda án þess að vera rúmliggjandi í þrjá daga auk miskabóta.
Brotaþoli kjálkabrotnaði eftir árás ákærða á hann og hlaut mar í andliti eins og staðfest er með læknisvottorði. Segir í bótakröfu að auk líkamstjóns hafi hann upplifað raunverulegan ótta um líf sitt, heilbrigði og velferð auk andlegrar vanlíðunar. Fram kemur í gögnum málsins að brotaþoli hafi átt erfitt með að opna munn og tyggja og honum hafi verið ráðlagt að vera á fljótandi fæði í tvær vikur.
Krafa um þjáningarbætur er byggð á áætlun um ætlaðan veikindatíma. Í málinu hafa ekki verið lögð fram gögn um veikindi brotaþola í 90 daga. Verður því ekki hjá því komist að hafna kröfu um þjáningarbætur.
Með broti sínu olli ákærði brotaþola miska, sbr. 1. mgr. 26. gr. skaðabótalaga. Miskabætur þykja hæfilega ákveðnar 500.000 krónur og ber krafan vexti og dráttarvexti eins og nánar greinir í dómsorði. Upphafsdagur dráttarvaxta er mánuði eftir að bótakrafan var birt.
Þá ber ákærða að greiða brotaþola 189.720 krónur vegna lögmannskostnaðar við að halda kröfu sinni fram en til hliðsjónar er höfð framlögð tímaskýrsla lögmannsins.
Ákærði greiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Ingu Lillýjar Brynjólfsdóttur lögmanns, 231.880. krónur, og 32.000 krónur í annan sakarkostnað.
Sigríður Hjaltested héraðsdómari kveður upp dóm þennan.
D ó m s o r ð :
Ákærði, Lukasz Janusz
Procyk, sæti fangelsi í fimm mánuði en fresta skal fullnustu refsingarinnar og
falli hún niður að liðnum þremur árum frá uppkvaðningu dóms þessa haldi ákærði
almennt skilorð 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.
Ákærði
greiði A 500.000 kr. auk vaxta samkvæmt 1. mgr. 8. gr. laga nr. 38/2001
frá [...] 2016 til [...] 2017 en með dráttarvöxtum frá þeim degi til
greiðsludags og 189.720 krónur í málskostnað.
Ákærði greiði málsvarnarþóknun skipaðs verjanda síns, Ingu Lillýjar Brynjólfsdóttur lögmanns, 231.880 krónur, og 32.000 krónur í annan sakarkostnað.
Sigríður
Hjaltested (sign.)
--------------------- --------------------- ----------------------
Rétt endurrit staðfestir:
Héraðsdómi Reykjavíkur 14. febrúar 2018