Dómar

Deilt var um rétt stefnanda til skaðabóta vegna viðgerðar stefnda á bátsvél. Byggði stefnandi annars vegar á því að ekki hafi verið forsvaranleg ákvörðun að gera við vélina í stað þess að setja nýja vél í bátinn og hins vegar á því að vélin hafi verið í notkun í tiltölulega skamman tíma eftir viðgerðina og þar til hún gaf sig. Þá vísaði stefnandi til ákvæða laga um lausafjárkaup en dómurinn taldi þau ekki eiga við í málinu. Komist var að þeirri niðurstöðu að það hafi einungis verið á færi stefnanda sem eiganda bátsins að taka ákvörðun um það að láta setja nýja vél í bátinn. Þá voru fyrirliggjandi gögn ekki talin benda til þess að viðgerð stefnda hafi verið ófullnægjandi heldur hafi vélin þvert á móti verið gangfær við afhendingu til stefnanda og við veiðar á hans vegum vorið og sumarið 2019. Um ástæður þess að vélin gaf sig vorið 2020 taldi dómurinn ekki unnt að fullyrða með vissu og var stefndi því sýknaður af dómkröfum stefnanda.

Ákærði sakfelldur fyrir líkamsárás. Refsing ákveðin 30 daga fangelsi en fullnustu hennar frestað skilorðsbundið.

X var sakfelldur fyrir nokkurn fjölda hegningarlagabrota, auka umferðarlaga- og fíkniefnalagabrota. Við ákvörðun refsingar var m.a. tekið mið af greiðri játningu ákærða fyrir dómi, því að brotin voru flest framin fyrir um eða yfir fjórum árum og að ákærði er nú að reyna að snúa lífi sínu til betri vegar. Þótti refsing hæfilega ákveðin fangelsi í 14 mánuði, skilorðsbundið í tvö ár.

Aðalstefnandi krafði aðalstefnda um greiðslu eftirstöðva námsgjalda vegna MBA-náms, en aðalstefndi hafði haldið eftir greiðslu tveggja reikninga á þeim forsendum að fyrirkomulag námsins hefði vikið svo verulega frá því sem lofað hafði verið. Í dómi héraðsdóms var komist að þeirri niðurstöðu að þrátt fyrir að fyrirkomulag námsins hefði breyst hefðu ástæður þess verið utanaðkomandi atriði sem aðalstefnanda varð ekki kennt um, m.a. Covid-19 faraldurinn og vatnsleki í byggingum aðalstefnanda sem höfðu áhrif á aðbúnað nemenda. Þá hefði aðalstefnandi gert hvað hann gat til þess að bregðast við þeim aðstæðum sem komu upp. Var ekki talið að aðalstefndi hefði sýnt fram á skilyrði þess að honum yrði dæmdur afsláttur af námsgjöldum og honum því gert að greiða útistandandi reikninga.

Dómurinn taldi að tjónþoli hefði þurft að leita liðsinnis lögmanns til þess að ná fram bótum úr slysatryggingu launþega sem vinnuveitandi hafði keypt hjá tryggingafélagi. Félagið dæmt til þess að greiða tjónþola þennan kostnað.

Sakfellt fyrir fíkniefnalagabrot.

Stefnandi var talinn hafa, af vítaverðu gáleysi, skemmt bifreið sem hann hafði tryggt með kaskó-tryggingu hjá stefnda. Stefndi var því sýkn af þeirri kröfu stefnanda að bótaskylda stefnda vegna þess tjóns sem varð á bifreiðinni yrði viðurkennd.

Ákærði var sakfelldur fyrir fjárdrátt og ákærðu fyrir peningaþvætti í félagi og þau dæmd til fangelsisrefsingar sem í báðum tilvikum var frestað skilorðsbundið. Við ákvörðun refsingar þeirra var m.a. litið til þess að þau játuðu brot sín greiðlega fyrir dómi og ákærði samþykkti bótakröfu án undanbragða. Þá var ákærði dæmdur til að greiða einkaréttarkröfuhafa umkrafða bótafjárhæð með nánar tilgreindum vöxtum og dráttarvöxtum.

Ákærði var sakfelldur fyrir hylmingu og brot gegn lögum um ávana- og fíkniefni og dæmdur til tveggja mánaða fangelsisrefsingar. Þá var ákærða gert að sæta upptöku á haldlögðum 1,82 grömmum af amfetamíni, 0,73 grömmum af kókaíni og 0,29 grömmum af tóbaksblönduðum kannabisefnum.Við ákvörðun refsingar ákærða var m.a. litið til þess að hann játaði brot sitt greiðlega fyrir dómi og samþykkti upptökukröfu ákæruvaldsins án undanbragða.

X var sakfelldur fyrir innflutning á tæplega þremur kílógrömmum af sterku kókaíni og dæmdur í tveggja ára fangelsi. X var meðal annars metið til refsilækkunar að hann gerði sér ríkt far um að aðstoða lögreglu við að upplýsa málið.

Ákærði sakfelldur fyrir brot gegn 217. gr. almennra hegningalaga nr. 19/1940 með því að hafa slegið A þannig að hann féll í gólf, en ekki var talið sannað að ákærði hefði veitt þá áverka sem leddu til andláts A.

Karlmaður sakfelldur fyrir brot gegn 4. mgr. 220. gr. almennra hegningarlaga, umferðarlögum og lögreglulögum með því að hafa í tvö skipti ekið ógætilega, undir áhrifum áfengis- og fíkniefna. Dæmd fangelsisrefsing og ökuréttindasvipting.

A krafði B um ýmsan kostnað í kjölfar hjúskaparslita þeirra, þar á meðal vegna framfærslu barna. Fallist var á kröfur A að hluta. Að teknu tilliti til gagnkröfu B sem kom til frádráttar, var B gert að greiða A 269.665 krónur.

Stefndi var dæmdur til að greiða stefnanda reikning sem stefnandi hafði gefið út vegna vinnu sinnar í þágu stefnda.

Ákært fyrir nauðgun. Sýkna.

Stefnandi höfðaði mál gegn stefnda vegna meintra vanefnda stefnda á samningi aðila um dreifingu tónlistar stefnanda. Talið var að varnarþingsreglur heimiluðu ekki málsóknina hérlendis. Málinu var því vísað frá dómi að kröfu stefnda.

Stefndi dæmdur til að endurgreiða þrotabúi einkahlutafélags fjármuni sem töldust vera óheimil lánveiting, sbr. 79. gr. laga nr. 138/1994.

Stefnda gert að greiða stefnanda skuld vegna lögfræðiþjónustu.

Stefnandi krafði stefnda um ógreidd laun sem hann taldi sig eiga inni eftir störf hjá stefnda árið 2023. Deila aðilanna laut m.a. að því hvort stefnandi hefði verið við störf á tímabilinu apríl - september 2023 eða einungis júlí - september 2023. Í dómi héraðsdóms var talið ósannað að stefnandi hefði hafið störf hjá stefnda á fyrra tímamarki en stefndi hélt fram og útgefnir launaseðlar báru vitni um. Á hinn bóginn var fallist á með stefnanda að honum hefði tekist sönnun þess að launagreiðslur til hans samkvæmt launaseðli, á þeim tíma sem sannað þótti að hann hefði verið við störf hjá stefnda, hefðu ekki verið að öllu leyti í samræmi við kjarasamning. Var krafa hans um ógreidd laun, m.a. yfirvinnu, tekin til greina að því leyti en stefndi sýknaður af öðrum kröfum.

Stefnandi, fasteignasala, krafðist þess aðallega að felld yrðu úr gildi ákvörðun ríkisskattstjóra þess efnis að sekta stefnanda fyrir brot gegn lögum nr. 140/2018 um aðgerðir gegn peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Ríkisskattstjóri var sýkn af aðalkröfu en fallist var á varakröfu stefnanda og sektin lækkuð verulega.