Einkahlutafélag krafðist endurgreiðslu úr hendi fyrrum starfsmanns félagsins vegna útgjalda sem greidd voru með korti félagsins, en félagið taldi útgjöldin hafa verið einkaneyslu sem hvorki hafi rúmast innan ráðningarkjara starfsmannsins né yrði færð undir eðlileg rekstrarútgjöld. Starfsmaðurinn hafði áður verið eini eigandi félagsins, framkvæmdastjóri þess og síðar framleiðslustjóri. Talið var að hann hafi haft fullnægjandi heimildir til ákvörðunar um rekstrarútgjöld og ráðningarkjör á þeim tíma sem hann gegndi stöðu framkvæmdastjóra. Eins og atvikum var háttað var félagið ekki talið hafa sýnt fram á að útgjöld hans væru augljóslega einkaútgjöld, sem væru umfram heimildir. Var stefndi sýknaður.