Tveir menn voru ákærðir fyrir sérstaklega hættulega líkamsárás fyrir að hafa veist að manni og m.a. sparkað í hann og slegið ítrekað í höfuðið með hamri og glerflösku. Þótti sannað að mennirnir hefðu veist að brotaþola umrætt sinn og veitt honum þá áverka er í ákæru greinir. Ekki þótti sannað að nema annar þeirra hefði slegið hann einu sinni með glerflösku. Ennfremur þótti ósannað að ákærðu hefðu slegið brotaþola með hamri og sparkað í hann. Var öðrum ákærða gert að sæta fangelsi í 30 daga, skilorðsbundið til tveggja ára, en hann þótti eingöngu hafa gerst sekur um minniháttar líkamsárás. Hinum ákærða var dæmdur hegningarauki við eldri dóm og dæmt upp skilorð. Var honum gert að sæta fangelsi í 120 daga, skilorðsbundið til tveggja ára.

Ákærði var fundinn sekur um ítrekaðan akstur sviptur ökurétti sem og minniháttar líkamsárás og honum gert að sæta fangelsi í 60 daga, skilorðsbundið að hluta. Þá var ákærði dæmdur til greiðslu sakarkostnaðar.

Ákærði var fundinn sekur um minniháttar líkamsárás og var gert að sæta fangelsi í 30 daga. Að virtri játningu ákærða sem og þess dráttar sem varð á málinu í meðförum ákæruvaldsins, var fullnustu refsingarinnar frestað skilorðsbundið til tveggja ára. Ákærða var og gert að greiða allan sakarkostnað málsins.

Ákærði var fundinn sekur um fjársvik og þjófnað og honum gert að sæta fangelsi í 90 daga. Að virtum sakaferli ákærða þóttu ekki efni til að skilorðsbinda refsinguna.