Nýir dómar

Sakfellt fyrir ölvunarakstur og líkamsmeiðingu.

Sakfellt fyrir vopnalaga- og hótunarbrot.

Sakfellt fyrir endurtekin umferðarlagabrot.

Landamerkjamál. Deilt var um landamerki milli Hvannabrekku og óskipts lands Berufjarðar og Berufjarðar II í Djúpavogshreppi. Fallist var á 3. varakröfu í aðalsök, þó þannig að landamerkin voru dregin sem bein lína allt upp að fjallseggjum milli Berufjarðar og Breiðdals í stað þess að breyta um stefnu efst í Svartagili. Rúmaðist sú niðurstaða innan marka kröfugerðar aðila í aðalsök og gagnsök.

Sakfellt fyrir fjárdrátt. Skilorð. Skaðabætur.

Sakfellt fyrir umferðalagabrot, sviptingarakstur.

Sakfellt fyrir líkamsárás.

Ákærði, sem bakkaði hjólabát á gangandi vegfaranda með þeim afleiðingum að hann lést, var sakfelldur fyrir hegningarlagabrot (manndráp af gáleysi) og umferðarlagabrot. Refsing var ákveðin tveggja mánaða fangelsi en fullnustu refsingarinnar var frestað skilorðsbundið í eitt ár. Þá var ákærði sviptur ökurétti í sex mánuði.

Sveitarfélag sýknað af skaðabótakröfum eigenda fjöleignarhúss sem töldu sig hafa orðið fyrir tjóni vegna útgáfu byggingarleyfis til eiganda efri hæðar sama húss. Tjónið töldu stefnendur felast í kostnaði af aðstoð lögmanns við að fá útgáfu byggingarleyfisins hnekkt.

Landamerkjamál. Skorið var úr um merki milli jarðanna Sellands og Hrólfsstaða á Fljótsdalshéraði, en einungis var deilt um hluta merkjanna.

Ákærði, sem játaði sök, sakfelldur fyrir líkamsárás (1. mgr. 218. gr. alm. hgl.) á fyrrverandi unnustu og hótanir í garð hennar og annars manns. Dæmdur í tveggja mánaða fangelsi, en fullnustu refsingarinnar var frestað skilorðsbundið í tvö ár. Við refsiákvörðun var m.a. litið til þess hve löngu eftir brotin ákæra var gefin út, en ákærða þótti ekki verða um þann drátt kennt. Ákærði viðurkenndi bótaskyldu gagnvart báðum brotaþolum og var dæmdur til greiðslu skaða- og miskabóta.

Landamerkjamál. Landamerkjabréf jarðanna voru talin samþýðanleg en aðila greindi á um staðsetningu allra kennileita sem dómkröfur þeirra byggðust á. Fallist var á varakröfu gagnstefnanda um legu merkjanna, enda þóttu málsástæður hans um staðsetningu kennileita styðjast betur við gögn málsins, framburð vitna og landfræðilegar aðstæður.

Ákærði, sem játaði sök, dæmdur fyrir líkamsárás, sbr. 1. mgr. 218. gr. alm. hgl. Refsing ákveðin tveggja mánaða fangelsi en fullnustu refsingar frestað skilorðsbundið í tvö ár. Skaða- og miskabætur dæmdar.

Ákærði dæmdur í 6 mánaða fangelsi fyrir ítrekaðan akstur sviptur ökurétti og margítrekaðan akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna. Ævilöng ökuréttarsvipting hans var áréttuð.

Ákærða játaði skýlaust sök af ákæru fyrir akstur bifreiðar undir áhrifum ávana- og fíkniefna og svipt ökurétti í þremur aðskildum tilvikum, auk vörslu á smávægilegu magni fíkniefna í einu tilviki. Refsing ákveðin 30 daga fangelsi en fullnustu refsingarinnar frestað skilorðsbundið í 2 ár. Þá var ákærða svipt ökurétti í 4 ár og haldlögð fíkniefni gerð upptæk.

Ákærði dæmdur í þriggja mánaða fangelsi fyrir umferðarlagabrot (ölvunarakstur og akstur sviptur ökurétti). Ævilöng ökuréttarsvipting ákærða var áréttuð.