Nýir dómar

Ágreiningur um frádrátt frá bótum vegna varanlegrar örorku.

Ágreiningur um laun sjómanns í uppsagnarfresti.

Fallist var á kröfu S gegn R um ógreidd laun og orlof.

Stefnandi krafðist viðurkenningar á því að hann væri eigandi að helmingshlut í einkahlutafélagi. Var lagt til grundvallar að stefnandi hefði orðið eigandi að 50% hlut í félaginu við stofnun þess, en að fram væru komnar vísbendingar sem nægðu til að vefengja það að stefnandi væri nú réttur og löglegur eigandi að helmingshlut í því.

Stefndi sýknaður af kröfu stefnanda um greiðslur fyrir vörur, þar sem ósannað er að vörurnar hafi verið afhentar stefnda.

Krafa stefnanda talin fyrnd.

Fallist var á kröfu stefnanda, sem er eigandi fasteignar á Holtsgötu í Reykjavík, um viðurkenningu á skaðabótaábyrgð stefnda íslenska ríkisins vegna framkvæmdar á lögum nr. 80/2012 um menningarminjar, en sú framkvæmd hafði í för með sér að stefnandi gat ekki nýtt sér rétt samkvæmt deiliskipulagi til að auka verulega byggingarmagn á lóð sinni. Við úrlausn málsins var sérstaklega litið til þess að umrædd réttindi samkvæmt deiliskipulagi höfðu komið til áður en lög nr. 80/2012 voru sett. Stefndi Minjastofnun Íslands hafnaði fyrir málshöfðunina beiðni um afnám friðunar umrædds húss, en sú ákvörðun var síðar staðfest með úrskurði forsætisráðuneytisins. Var þá orðið ljóst að stefnandi varð fyrir tjóni sem bæta bar samkvæmt 53. gr. laga nr. 80/2012. Var því fallist á viðurkenningarkröfu stefnanda.

Kröfu um að fella úr gildi aðfarargerð sýslumanns, á þeim grundvelli að dagsektir sem sveitarfélag lagði á vegna ófullnægjandi fráveitu, og verið var að innheimta, hafi verið lagðar á með ólögmætum hætti var hafnað.

Ákærða var gert að sæta áframhaldandi öryggisgæslu á viðeigandi stofnun.

Sýknað af fjárkröfu á grundvelli lánssamnings.

Ákærði dæmdur í 12 mánaða fangelsi vegna hegningarlaga- og umferðarlagabrota.

Ákærði var sakfelldur fyrir hótun og vopnalagabrot og gert að sæta þriggja mánaða fangelsi skilorðsbundið í tvö ár.

Fallist var á kröfu stefnanda um að stefndi greiddi honum eftirstöðvar kaupverðs. Upplýsingagjöf seljanda um áhvílandi innskattskvöð var ekki talin hafa verið með þeim hætti að fasteign teldist gölluð í skilningi laga nr. 40/2002, um fasteignakaup.

Sýknað af fjárkröfu á grundvelli lánssamnings.

L krafði G um greiðslu eftirstöðva af fjármögnunarleigusamningi í erlendum myntum frá 2007 með vöxtum. G bar við fyrningu kröfunnar enda bæri að líta á samninginn sem leigusamning en ekki lánssamning eins og L héldi fram. Dómurinn féllst hins vegar á rök L hvað það varðar og vísaði til skýrra fordæma Hæstaréttar varðandi sambærilegan samning. Sömuleiðis var því hafnað að um væri að ræða ólögmæta gengistryggingu láns eða að krafan væri fallin niður vegna tómlætis L. Var því G dæmdur til að greiða eftirstöðvar samningsins ásamt dráttarvöxtum og málskostnaði.

Málinu var vísað frá dómi

Viðurkennt var að stefnandi ætti rétt á bótum úr sjúklingatryggingu læknis hjá hinu stefnda vátryggingafélagi vegna líkamstjóns sem hlaust af inntöku lyfs sem hún hafði þekkt ofnæmi fyrir en læknirinn ávísaði til hennar.

Stefnandi var um tíma byggingarstjóri fyrir stefndu. Fyrir þá þjónustu hafði stefnda greitt tiltekna fjárhæð sem stefnandi kvað fela í sér grunngjald fyrir ábyrgð byggingarstjóra og í málinu krafðist hann endurgjalds fyrir unna vinnu. Stefnda var sýknuð af þeirri kröfu þar sem ósannað þótti að samið hafi verið á þann veg sem stefnandi hélt fram.

Úrskurður sýslumanns um að hafna því að afmá veðskuldir af íbúðarhúsnæði vegna greiðsluaðlögunar samkvæmt lögum nr. 50/2009 var staðfestur. Hluta krafna sóknaraðila vísað frá dómi.

Áströlskum hjónum voru dæmdar skaða- og miskabætur úr hendi ferðaþjónustufyrirtækis vegna vélsleðaferðar þar sem þau urðu eftir á hálendi Íslands í meira en sjö klukkustundir í janúar 2017. Talið var að starfsmenn stefnda hefðu sýnt stórkostlegt gáleysi með að fara í umrædda vélsleðaferð þrátt fyrir stormviðvörun á hálendinu og að hafa ekki veitt því eftirtekt að hjónin vantaði í hóp ferðamanna fyrr en meira en hálfri annarri klukkustund eftir að þau urðu viðskila við hópinn.

Þóknun skiptastjóra ákveðin samkvæmt tímaskráningu hans. Þótt hún þætti rífleg miðað við umfang búsins þótti ekki hægt að hnika við henni. Þá var því hafnað að þóknunin skyldi einskorðuð við hlutfall af verðmæti eignarhluta búsins í fasteign.

E, sem sýknaður hafði verið af öllum kröfum ákæruvaldsins með endanlegum dómi, voru dæmdar bætur fyrir miska og líkamstjón vegna handtöku, húsleitar og gæsluvarðhalds í rúma fimm mánuði sem hann hafði sætt undir rannsókn málsins og rekstri þess fyrir héraðsdómi.