Nýir dómar

Ákærði sakfelldur fyrir fjórða sviptingarakstur og var dæmdur í 60 daga fangelsi.

Ákærða sakfelld fyrir vörslur á 132 kannabisplöntum og að hafa ræktað þær um skeið. Refsing ákveðin fangelsi í 5 mánuði, skilorðsbundið til tveggja ára.

Ákærða sakfelld fyrir fjórða sviptingarakstur og var dæmd í 60 daga fangelsi.

Ákærði sakfelldur fyrir heimilisofbeldisbrot og kynferðisbrot. Refsing fangelsi í 2 ár.

Hafnað var kröfu stefnanda um viðurkenningu bótaskyldu og greiðslu miskabóta þar sem henni hefði verið gert að hætta störfum sem grunnskólakennari hjá Reykjavíkurborg við 70 ára aldur. Talið var að stefnandi gæti ekki leitt rétt til greiðslu bóta af ákvæðum stjórnarskrár um jafnræði, friðhelgi eignaréttar og atvinnufrelsi. Dómurinn leit hins vegar svo á skyldubundin starfslok stefnanda fælu í sér beina mismunun í skilningi laga nr. 86/2018, um jafna meðferð á vinnumarkaði. Í ljósi atvika málsins var það niðurstaða dómsins að sú mismunandi meðferð sem stefnandi hefði sætt væri réttlætanleg með vísan til 12. gr. laga nr. 86/2018.

Ákærði var sakfelldur fyrir þjófnað og gert að sæta fangelsi í 3 mánuði, skilorðsbundið til tveggja ára. Hluti þeirra brota sem ákærði var sakfelldur fyrir voru hegningarauki við fyrri dóm og ákærða því dæmdur hegningarauki í samræmi við 78. gr. laga nr. 19/1940. Ákærði rauf skilorð fyrri dóms með hluta af þeim brotum sem hann var sakfelldur fyrir og var skilorðsrefsingin því tekin upp og ákærða gerð refsing í einu lagi, sbr. 60. gr. laga nr. 19/1940. Þá var ákærða gert að greiða bótakrefjanda skaðabætur.

Hafnað var kröfu stefnanda um að stefndu greiddu henni skaðabætur vegna galla á fasteign sem hún keypti. Ekki var talið að stefndu hefðu brugðist upplýsingaskyldu sinni eða veitt stefnanda fyrirheit um að fasteignin væri í betra ástandi en hún var. Talið var að stefnandi hefði fyrirgert hugsanlegum kröfum vegna galla á þaki þar sem skoðunarskyldu hefði ekki verið sinnt með viðunandi hætti. Málsástæðum stefndu um að stefnandi hefði glatað rétti sínum vegna tómlætis var hins vegar hafnað. Þegar horft var til þess sem stóð eftir af kröfu stefnanda og eftir að tekið hafði verið tillit til þess að nýtt kæmi fyrir gamalt var það niðurstaða dómsins að eftirstandandi gallar fasteignarinnar væru ekki slíkir að stefnandi gæti átt rétt til afsláttar.

Deilt um greiðsluskyldu stefnda vegna vangoldinna reikninga sem stefnandi gerði vegna efniskostnaðar og vinnu við byggingaframkvæmdir á húseign stefnda.

Deilt um rétt stefnanda til frekari bóta eða endurupptöku eftir fullnaðaruppgjör skaðabóta vegna umferðarslyss og túlkun og merkingu fyrirvara sem stefnandi gerði við fullnaðaruppgjör skaðabóta.

Deilt um hvort stefnandi hafi orðið fyrir slysi sem rekja mætti til atvika sem stefndi ber að lögum skaðabótaábyrgð á.

Sakfellt fyrir fíkniefna-, lyfja- og tollalagabrot og fyrir brot gegn vopnalögum. Ákærði dæmdur í 5 mánaða fangelsi, skilorðsbundið til tveggja ára.

Tryggingafélag var sýknað af kröfu um viðurkenningu þess að um bótaskylt slys hefði verið að ræða. Stefnandi var við vinnu sína að hnoða brauðdeig er hann varð fyrir meiðslum á úlnlið. Ekki var talið sýnt að skyndilegur utanaðkomandi atburður hefði átt þátt í meiðslum hans í skilningi vátryggingarskilmála stefnda.

Meðlimur í hagsmunasamtökum sem starfa á sviði verslunar og þjónustu, dæmdur til að greiða uppsett árgjald til samtakanna.

Ákærði var dæmdur í 45 daga fangelsi fyrir ítrekuð umferðarlagabrot.

Deilt var um uppsögn. Taldi dómurinn að leggja bæri til grundvallar að stefnanda hafi verið sagt upp störfum á fundi sem hann átti með starfsmönnum stefnda, þó að uppsagnarbréfið hafi ekki verið undirritað. Dómurinn féllst á varakröfu stefnanda, um að leggja bæri til grundvallar kjarasamning VR og Samtaka atvinnulífsins við ákvörðun á laungreiðslum til stefnanda í veikindaforföllum.

Málinu var vísað frá dómi þar sem málatilbúnaður stefnanda færi í bága við meginregluna um skýran og glöggan málatilbúnað, sbr. einnig b-, e-, f- og g-liði 1. mgr. 80. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála.

Ákærði sakfelldur fyrir brot gegn blygðunarsemi og stórfelldar ærumeiðingar.

Ákærða gert að greiða 1.564.000 krónur í sekt en sæta ella fangelsi í 48 daga vegna umferðarlagabrota. Þá var ákærði sviptur ökuréttindum í 3 ár frá birtingu dómsins að telja.

Ákærða sakfelld fyrir lyfjaakstur, akstur undir áhrifum ávana- og fíkniefna og akstur svipt ökurétti. Dæmd í fangelsi í 5 mánuði og ævilöng svipting ökuréttar ákærðu áréttuð frá birtingu dómsins að telja.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot með því að hafa í þriðja sinn ekið sviptur ökurétti. Dæmdur í 30 daga fangelsi.

Ógiltur var úrskurður kærunefndar útlendingamála þar sem kröfu stefnanda um endurupptöku á máli sínu var hafnað, en Útlendingastofnun hafði áður hafnað að taka umsókn stefnanda um alþjóðlega vernd til efnismeðferðar og kærunefnd staðfest þá ákvörðun með úrskurði. Í úrskurði sínum varðandi endurupptökubeiðni stefnanda lagði kærunefnd til grundvallar að 12 mánaða frestur samkvæmt 2. mgr. 36. gr. laga nr. 80/2016 um útlendinga væri liðinn, en taldi stefnanda bera ábyrgð á tilgreindum töfum á málsmeðferð Útlendingastofnunar í skilningi ákvæðisins. Dómurinn féllst ekki á lagatúlkun og ályktun kærunefndar og var úrskurðurinn talinn haldinn efnisannmarka. Þar sem talið var sýnt, að fenginni þeirri niðurstöðu, að stefnandi ætti rétt til endurupptöku og efnismeðferðar máls síns var hún ekki lengur talin eiga lögvarða hagsmuni af því að fjallað yrði um þær dómkröfur hennar sem lutu að ógildingu úrskurðar kærunefndar þar sem staðfest var ákvörðun Útlendingastofnunar um að taka ekki til efnismeðferðar umsókn hennar um alþjóðlega vernd heldur endursenda hana til Svíþjóðar. Var þeim kröfum hennar því vísað frá dómi, án kröfu. Stefndi var sýknaður af miskabótakröfu stefnanda vegna tanngreiningar sem hún gekkst undir að tilhlutan Útlendingastofnunar.

Fallist var á með U að fasteign, sem hún keypti af A, hefði verið haldin göllum vegna músagangs og slæms viðskilnaðar. Hins vegar var ekki talið að ágallar vegna raka- og mygluskemmda, sem A hafði verið ókunnugt um, hefðu verið að slíku umfangi að um væri að ræða galla sem A bæri ábyrgð á.