Nýir dómar

Talið var að heimilt hefði verið að hafna umsókn stefnanda um starf á vegum hins opinbera án þess að í því fælist ólögmæt mismunun á grundvelli aldurs en stefnandi var orðinn sjötíu ára að aldri þegar hann sótti um starfið. Hafði honum þá þegar verið tilkynnt um starfslok vegna aldurs hjá tveimur vinnuveitendum á vegum hins opinbera. Var höfnun starfsumsóknarinnar ekki talin brjóta í bága við grundvallar mannréttindi stefnanda, né gegn lögum nr. 86/2018 um jafna meðferð á vinnumarkaði enda væru skilyrði 12. gr. laganna uppfyllt. Þá var ekki talið að málsmeðferðarreglur hefðu verið brotnar með því að stefndi hafnaði að taka starfsumsókn stefnanda til efnismeðferðar.

Ákærði sakfelldur fyrir ofbeldisbrot. Hann játaði brot sitt skýlaust.

Málinu vísað frá dómi en talið var að um endurtekna málsmeðferð hafi verið að ræða sem brjóti í bága við 1. mgr. 4. gr. 7 samningsviðauka mannréttindasáttmála Evrópu.

Hafnað var kröfu stefnanda um að stefndi greiddi honum laun í uppsagnarfresti samkvæmt starfslokasamningi. Talið var að þar sem stefnandi hefði hafið eigin rekstur í samkeppni við stefnda á uppsagnarfresti hefði hann fyrirgert rétti sínum til greiðslu frekari launa á sama tímabili.

Ákærði sakfelldur fyrir innflutning ávana- og fíkniefna og dæmdur í 18 mánaða fangelsi.

Máli stefnanda, sem var þrotabú flugfélags, var vísað frá dómi vegna vanreifunar.

Ákærði var sakfelldur fyrir skjalafals.

Hafnað var kröfu stefnanda um að viðurkennt yrði að skemmdir á íbúðarhúsnæði hans mætti rekja allt aftur til ársins 2008. Talið var að stefnanda hefði ekki tekist að færa sönnur fyrir kröfu sinni að þessu leyti.

Stefndi var talinn bótaskyldur vegna innbrots í íbúð stefnanda vegna þeirra muna sem sannað þótti að hefðu farið forgörðum við innbrotið, en stefnandi þótti ekki hafa fært sönnur fyrir því að umfang tjóns hefði orðið meira en vegna þeirra muna sem reikningar voru lagðir fram um. Lánaðist stefnanda ekki sönnunarfærsla um frekara tjón og bar hallann af því með hliðsjón af þeim verulegu vafaatriðum sem uppi voru um umfang tjónsins. Stefnda lánaðist hins vegar ekki sönnun um að stefnandi hefði veitt rangar og ófullnægjandi upplýsingar við uppgjör bóta og var bótaskylda því ekki felld niður.

Stefndi var dæmdur til að greiða stefnanda skuld vegna lögmannsþjónustu, enda væri kröfunni réttilega beint að stefnda og hún studd samtímagögnum. Vinna að baki kröfunni var talin hluti aðalverks sem var þjónusta í þágu stefnda og var talið ósannað að stefndi hefði skorað á stefnda að bæta úr þjónustu sinni fyrr en eftir útgáfu reikninga.

Stefnendur kröfðust þess að stefndu yrði gert að fjarlægja eða klippa niður tiltekin tré sem höfðu verið gróðursett á lóð þeirra. Ekki var talið að umrædd tré leiddu til óþæginda eða rasks fyrir stefnendur umfram það sem almennt má gera ráð fyrir í því hverfi sem um ræðir. Þar sem kröfur stefnenda fengu ekki stoð í meginreglum nábýlisréttar eða öðrum réttarreglum sem vísað var til voru stefndu sýknuð.

Ákærði sakfelldur fyrir þjófnað og umferðalagabrot og dæmdur í 60 daga skilorðsbundið fangelsi til tveggja ára.

Fallist á kröfu stefnanda um efndabætur þar sem stefndi hætti við að efna verksamning aðila sem gerður var á grundvelli útboðs sem fól í sér að stefnandi skipti um rennslismæla fyrir heitt og kalt vatn hjá viðskiptavinum. Ekki var fallist á að stefnandi gæti haft uppi skaðabótakröfu vegna tjóns undirverktaka hans.

Stefnanda voru dæmdar bætur að álitum vegna ólögmætrar uppsagnar og mismununar við starfslok, en lagðir voru til grundvallar úrskurður kærunefndar jafnréttismála og úrskurður sveitarstjórnar- og samgönguráðuneytisins þess efnis þar sem stefndi hafði ekki leitað eftir ógildingu þeirra eða hlutast til um aðild úrskurðaraðilanna að málinu. Skilyrði voru talin fyrir hendi til að dæma stefnda til greiðslu bæði skaðabóta og miskabóta, enda bar hann ábyrgð á því hvernig staðið var að starfslokum stefnanda.

Stefndi var sýknaður af dómkröfum vegna aðildarskorts stefnanda, sem hafði krafist þess að stefndi endurgreiddi sér fé sem stefndi hafði innheimt hjá vinnuveitanda stefnanda.

Aðilar deildu um fjárhæð leigu vegna íbúðar sem stefndi leigði af stefnanda en um íbúðir var að ræða sem almennt eru leigðar skammtímaleigu. Ekki var fallist á að stefnandi hefði sannað að honum væri tækt að hækka leiguna eftir markaðsaðstæðum eða að um slíkt hefði verið samið milli aðila en engin skriflegur leigusamningur lá fyrir. Stefndi dæmdur til að greiða fjárhæð leigu sem taldist sannarlega vera í vanskilum.

Ákærði sakfelldur fyrir líkamsárás. Hann játaði brot sitt skýlaus.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot og gert að sæta fangelsi í 30 daga auk þess sem hann var sviptur ökurétti ævilangt.

Ákærði sakfelldur fyrir fíkniefnalagabrot og gert að sæta fangelsi í 30 daga, skilorðsbundið til tveggja ára. Fíkniefni og munir gert upptækt til ríkissjóðs.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot og gert að sæta fangelsi í 5 mánuði auk þess sem ævilöng svipting ökuréttar hans var áréttuð.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot og gert að sæta fangelsi í 45 daga.

Ákærði sakfelldur fyrir umferðarlagabrot og gert að sæta fangelsi í 60 daga.