Nýir dómar

Ágreiningi um viðmiðunarlaun skv. 7. gr. skaðabótalaga við uppgjör skaðabótamáls vísað frá dómi þar sem ekki var gerð grein fyrir mögulegum frádrætti vegna eingreiðsluverðmætis lífeyrisgreiðslna.

Uppsögn A úr starfi hjá B var talin ólögmæt m.a. með vísan til þess að A taldist hafa gegnt þar stöðu öryggistrúnaðarmanns, en ósannað var að A hefði verið veitt viðvörun eða áminning áður en uppsagnar kom. Auk þess lá ekki fyrir að uppsögn A hefði staðið í tengslum við almenna fækkun starfsmanna og B hafði ekki rökstutt uppsögnina sérstaklega. Á þessum grunni var B gert að greiða A nánar tilgreindar bætur.

Seljanda fasteignar gert að greiða skaðabætur þar sem breytingar á fasteigninni voru án byggingarleyfa og byggingarfulltrúi hafði krafist þess að eignin yrði færð í upprunalegt horf sem seljandinn upplýsti kaupendur ekki um.

Sakfellt fyrir umferðarlaga-, fíkniefna- og þjófnaðarbrot.

Sakfellt fyrir brot gegn valdstjórninni.

Fyrrum starfsmanni járnblendiverksmiðju voru dæmdar skaðabætur úr tryggingu vinnuveitanda vegna atvinnusjúkdóms sem rakinn var til starfs mannsins. Manninum voru einnig dæmdar miskabætur.

Ákærði var sýknaður af broti gegn löggjöf um farþegaskip.

Blaðaútgefandi var sýknaður af kröfum fyrrum starfsmanns um greiðslu vegna sérstaks orlofs sem stefnandi taldi sig eiga rétt á. Í niðurstöðu dómsins var einkum vísað til fordæmis Hæstaréttar um túlkun efnislega samhljóða ákvæðis eldri kjarasamnings.

Blaðaútgefandi var sýknaður af kröfum fyrrum starfsmanns um greiðslu vegna sérstaks orlofs sem stefnandi taldi sig eiga rétt á. Í niðurstöðu dómsins var einkum vísað til fordæmis Hæstaréttar um túlkun efnislega samhljóða ákvæðis eldri kjarasamnings.

Íslenska ríkið var sýknað af kröfu um viðurkenningu á skaðabótaábyrgð vegna afleiðinga vinnuslyss.

Stjórnarmaður og hluthafi í einkahlutafélagi dæmdur skaðabótaskyldur gagnvart kröfuhafa félagsins

Krafist var heimildar til að gera fjárnám hjá veðþola vegna skulda sem ekki fengust greiddar úr þrotabúi skuldara. Ágreiningur reis um verðmæti þeirra eigna sem stóðu til tryggingar skuldinni, hvort þær hefðu verið seldar á undirverði, hvert uppgjör væri rétt, hvernær greiðslur hefðu borist inn á lánið, hvort taka ætti tillit til endanlegs söluverðs, áhrif skiptaloka á ábyrgð veðþolans og hvort einstakar málsástæður væru of seint fram komnar. Fallist var á

Ákærði var sakfelldur fyrir líkamsárás og gert að greiða brotaþola miskabætur.

Ekki var fallist á kröfu sóknaraðila um að ógilda erfðaskrá sem arfleifandi gerði skömmu fyrir andlát sitt. Vottun erfðaskrárinnar var talin vera í samræmi við ákvæði erfðalaga. Sóknaraðilum tókst ekki sönnun þess að arfleifandi hafi ekki verið svo heil heilsu andlega að hún hafi verið ófær um að ráðstafa eigum sínum með skynsömum hætti með erfðaskrá. Niðurstaða dómkvadds matsmanns tók ekki af skarið hvað arfleiðsluhæfi varðar og vitnisburður óvilhallra vitna var misvísandi, en tveir hjúkrunarfræðingar, sem önnuðust hina látnu á þeim tíma þegar erfðaskráin var gerð báru að hún hafi verið heil heilsu andlega.

Fallist á kröfu stefnanda samkvæmt ráðningarsamningi um launauppbót er nam 12.5% hlutdeild í hagnaði stefnda.

Ákærði var sýknaður af ákæru fyrir ofbeldi í nánu sambandi.

Sakfellt fyrir líkamsárás en sýknað af hættubroti.

Sakfellt fyrir hættu- og vopnalagabrot, auk fíkniefnalagabrots o.fl.

Sýknað af bótakröfu stefnenda, móður og tveggja barnungra stúlkna, vegna leitar lögreglu á heimili þeirra vegna gruns um heimilisofbeldi og fíkniefnaneyslu. Hvorki talin lagaskilyrði til að greiða bætur samkvæmt lögum um meðferð sakamála né miskabætur á grundvelli skaðabótalaga.

Ákærðu voru sakfelldir fyrir skattalagabrot og peningaþvætti og dæmdir í skilorðsbundið fangelsi og til greiðslu fésektar.

Fallist var á það með einstaklingi að slys sem hún varð fyrir væri bótaskylt úr vátryggingu rekstraraðila veitingastaðar.

Ákærði var sakfelldur fyrir kynferðisbrot með því að hafa skoðað, aflað sér og haft í vörslum sínum myndefni sem sýndi börn á kynferðislegan og klámfenginn hátt.