Nýir dómar

Stefnda og stefnandi gerðu með sér fóðrunarsamning vegna sýningarhunds. Var stefnda áfram eigandi tíkarinnar en átti að fá úr henni hvolpa samkvæmt samkomulagi. Þá átti hún rétt á að skrá og sýna tíkina á hundasýningum. Hafði stefnandi einnig ákveðin réttindi og skyldur samkvæmt samningnum. Ágreiningur varð á milli aðila um holdarfar hundsins og hvort hægt væri að láta hann keppa til verðlauna þar sem hann var orðinn allt of feitur að mati stefndu sem einnig var hundaræktandi. Á hundasýningu tók stefnda hundinn til sín auk þess að birta stefnanda riftunarbréf á samningi þeirra. Stefnandi krafðist skaðabóta vegna fóðrunar hundsins í átta mánuði auk útlagðs kostnaðar og miskabóta vegna andlegrar þjáningar. Var stefnda sýknuð af öllum kröfum stefnanda þar sem að málatilbúnaður hennar var þannig úr garði gerður að allar kröfur hennar voru ósannaðar og án nægjanlegra gagna sem studdu kröfu hennar. Var stefnanda einnig gert að greiða stefndu málskostnað.

Ákærði sakfelldur fyrir peningaþvætti og reiðufé gert upptækt.

E og Ó höfðuðu mál gegn Í og kröfðust viðurkenningar á því að skilmáli í skuldabréfi aðila væri ógildur og að Í hefði verið óheimilt að hækka vaxtafót skuldar stefnenda samkvæmt skuldabréfinu. Kröfur sínar reistu E og Ó á því að hinn umþrætti skilmáli bryti gegn 34. gr. laga nr. 118/2016 um fasteignalán til neytenda og 36. gr. laga nr. 7/1936 um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga eins og skýra yrði ákvæði þeirra laga með hliðsjón af viðeigandi tilskipunum EES-réttar og ráðgefandi áliti EFTA-dómstólsins sem aflað var undir rekstri málsins. Samkvæmt skilmálunum hefði Í enda verið heimilt að breyta vöxtum skuldabréfsins einhliða á grundvelli almennra og óljósra þátta sem væru ógagnsæir og ófyrirsjáanlegir fyrir E og Ó. Í dómi héraðsdóms var til þess vísað að 1. mgr. 34. gr. laga nr. 118/2016 væri ólíkt tilskipun 2014/17/ESB um lánssamninga um sambærilegt efni að því leyti að í íslenska ákvæðinu væri heimilt að byggja ákvarðanir um vaxtabreytingar á óljósum atriðum á borð við þau sem gat að líta í skuldabréfi aðilanna. Orðum íslensku laganna, sem skýrlega heimiluðu slík ákvæði, yrði, hvað sem liði skýringu á grundvelli EES-réttar, ekki gefin önnur merking en leiddi af ákvæðum laganna sjálfra. Var því hafnað að skuldabréf aðilanna færi í bága við ákvæði laga nr. 116/2018. Hvað varðaði ákvæði laga nr. 7/1936 var það mat réttarins að E og Ó hefði ekki tekist að sýna fram á að hallað hefði á þau með slíkum hætti við samningagerðina, eða slíkt ójafnvægi skapast, að ógilda bæri samninginn með hliðsjón af 36. gr. laganna, sbr. 36. gr. a.-c. Þau hefðu enda fengið fullnægjandi upplýsingar um eðli lánsins, valið úr ólíkum lánsformum og gengið til samninga meðvituð um áhættuna sem í samningnum fólst. Var Í því sýknaður af kröfum E og Ó.

Stefnda gert að endurgreiða stefnanda hluta af söluandvirði fasteignar er þau höfðu sem fyrrum sambúðaraðilar átt í sameign.

Ákærða metin sakhæf og sakfelld fyrir manndráp, tilraun til manndráps og brot í nánu sambandi. Hafnað að beita 75. gr. almennra hegningarlaga til refsilækkunar. Ákærða dæmd til að sæta fangelsi í 18 ár og til greiðslu miskabóta.

Átta einstaklingar sem tengjast fjölskylduböndum voru ákærð fyrir ýmist stórfellt heimilisofbeldi eða minna heimilisofbeldi sem beindist gegn konu úr fjölskyldunni og tveimur dætrum hennar. Fjórir ákærðu voru sýknaðir af refsiverðri háttsemi. Hinir fjórir ákærðu voru sýknaðir að mestu leyti, en þrjú þeirra þó sakfelld fyrir eitt brotatilvik gagnvart konunni og dætrum hennar og einn sakborningar var sakfelldur fyrir eitt brotatilvik. Var refsing þessara fjögurra ákveðin 6 mánaða fangelsi, skilorðsbundið 2 ár. Konunni voru einnig dæmdar 750.000 króna miskabætur og dætrunum 500.000 króna miskabætur. Sakarkostnaður var að mestu leyti felldur á ríkissjóð.

Akærða sakfelld fyrir alvarlega líkamsárás og dæmd til greiðslu miskabóta.

Ákærði sakfelldur fyrir peningaþvætti og til að sæta upptöku á evrum.

Ákærði sakfelldur fyrir vörslur lítils magns ávana- og fíkniefna og honum gert að greiða sekt. Ákærða sakfelld fyrir vörslur ávana- og fíkniefna ætluðum til söludreifingar og dæmd í tveggja mánaða skilorðsbundið fangelsi. Upptaka. Játningarmál.

Stefndi, seljandi fasteignar, sýknaður af kröfu stefnanda, kaupanda, um greiðslu skaðabóta vegna ætlaðra galla á fasteigninni.

Sakfellt fyrir umferðarlagabrot, nytjastuld, þjófnað og fíkniefnalagabrot

Ákærða var gerð skilorðsbundin fangelsisrefsing fyrir þjófnaðarbrot

Ákærði sakfelldur fyrir kynferðislega áreitni og barnaverndarlagabrot og dæmdur í tveggja mánaða skilorðsbundið fangelsi og til greiðslu miskabóta.

Karlmaður sýknaður af ákæru fyrir fjársvik. Einkaréttarkröfu vísað frá héraðsdómi.

Áður en H og I gengu í hjúskap gerðu þau með sér kaupmála þar sem tilteknar eignir voru gerðar að séreign I. Eftir andlát I skiptu H og stefnendur, börn I, með sér séreignum hennar í réttum hlutföllum en að öðru leyti sat H áfram í óskiptu búi eftir I. Við andlát H gengu börn hans, stefndu, frá einkaskiptum án þess að skipt væri móðurarfi eftir I til barna hennar. Stefnendur höfðuðu því mál þetta gegn stefndu til heimtu réttmæts móðurarfs. Fallist var á aðalkröfu stefnenda í málinu og voru stefndu, hvert um sig, dæmd til að greiða stefnendum, hverju um sig, umkrafðar fjárhæðir á grundvelli 3. mgr. 95. gr., sbr. 2. mgr. 84. gr., laga nr. 20/1991 um skipti á dánarbúum o.fl.

Ákærði játaði sök og farið var með málið eftir 164. gr. laga nr. 88/2008. Ákærði var dæmdur fyrir skjalafals og akstur ökutækis án ökuréttinda.

Ákærða játaði sök og farið var með málið eftir 164. gr. laga nr. 88/2008. Ákærða var sakfelld fyrir þjófnað.

Bifreiðaumboð stefndi manni til greiðslu tæplega 4.000.000 króna skuldar vegna þrifa og viðgerða á bifreið sem maðurinn hafði haft að láni/leigu hjá umboðinu á meðan bifreið hans var í viðgerð. Var óumdeilt að tjón varð á bifreiðinni þegar eiginkona mannsins var að flytja pallaolíu norður í land og varð að nauðhemla þegar bifreið var ekið í veg fyrir hana með þeim afleiðingum að pallaolía sullaðist og skvettist um innra byrði bifreiðarinnar. Ekki var talið að sök hefði sannast á manninn, jafnframt því sem talið var að 21 mánaðar dráttur á því að umboðið gerði reka að kröfugerð á hendur honum hefði í för með sér að krafan teldist niður fallin fyrir tómlætis sakir.

Rúmlega fertugur karlmaður var sakfelldur fyrir vörslur á smávægilegu magni af amfetamíni og 10 töflum af ávana- og fíknilyfi. Brotin fólu í sér hegningarauka við þriggja mánaða skilorðsbundinn fangelsisdóm frá 29. apríl 2024 fyrir vörslur fíkniefna í sölu- og deifingarskyni og var því ekki talin ástæða til að gera ákærða frekari refsingu í hinu nýja máli.

Ákærðu var gerð fangelsisrefsing fyrir innflutning á kókaíni.