Nýir dómar

Ákærði sakfelldur fyrir brot gegn 238. gr. siglingalaga nr. 34/1985.

Hafnað var kröfu sóknaraðila um að ógilt yrði ákvörðun sýslumanns um leiðréttingu skráninga í fasteignabók vegna jarðarinnar Höll í Haukadal.

Ákærði var sakfelldur fyrir tilraun til manndráps, sbr. 211. gr., sbr. 1. mgr. 20. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og hótun, sbr. 233. gr. sömu laga. Ákærði var dæmdur til að sæta fangelsi í fimm ár og þrjá mánuði, upptöku á vasahníf og til greiðslu bóta til brotaþola og sakarkostnaðar.

Ákærði var sakfelldur fyrir brot gegn 2. mgr., sbr. 3. mgr. 238. gr. siglingalaga nr. 34/1985.

Ákærði var sakfelldur fyrir líkamsárás, sbr. 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga.

Ákærði var sakfelldur fyrir tvær líkamsárásir, sbr. 2. mgr. 218. og 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga.

Ákærði var sakfelldur fyrir kynferðislega áreitni og dæmdur til greiðslu miskabóta. Með vísan til þess að ákærði er aldraður maður með hreiðnan sakarferil og einnig að meðferð málsins hjá lögreglu, ákæruvaldi og fyrir dómi var ákvörðun refsingar frestað skilorðsbundið til tveggja ára.

Ákærði var sakfelldur fyrir líkamsárás gagnvart sambýliskonu sinni og dæmdur til greiðslu miskabóta. Með broti sínu rauf hann skilorð 5 mánaða fangelsisdóms vegna líkamsárásar og var refsing dómsins tekin upp og ákærða ákveðin refsing í einu lagi 7 mánaða fangelsi. Þar af voru 5 mánuðir skilorðsbundnir.

Fallist var á með stefnanda að stefndi hefði vangreitt vinnulaun á nánar tilgreindum starfstíma. Var krafa stefnanda þó lækkuð úr 1.755. 1.755.963 krónum í 1.067.566 krónur. Fyrir lá að stefndi hafði ekki gert ráð fyrir kjarasamningsbundnum reglum um styttingu vinnutíma og einnig að stefnandi hafði ekki notið hagvaxtarauka sem leiða átti til launahækkunar 1. apríl 2022. Ekki var fallist á með stefnanda að miða bæri laun hennar við að kaffitímar hefðu ekki verið teknir á vinnustaðnum, en fallist á með stefnda að svo hefði verið.

Stefndi, sem stundar fiskeldi í sjó var sýknaður af fjárkröfu sveitarfélags vegna aflagjald, þar sem álagning gjaldsins taldist ekki hafa fullnægjandi lagastoð.

Ákærði var sakfelldur fyrir líkamsárás.

Kröfu stefnanda um viðurkenningu á bótaskyldu stefnda gagvart honum var hafnað þar sem ekki var talið að stefnanda hefði tekist sönnun þess að tjónið hefði orðið vegna atvika sem stefndi bæri ábyrgð á.

Ákærði dæmdur fyrir að stjórna skipi án þess að hafa haft á tilteknu tímabili gild skipstjórnarréttindi, en auk þess fyrir að hafa á sama tímabili lögskráð annan mann, sem ekki hafi verið um borð í skipinu sem skipstjóra þess. Þá var hann sakfelldur fyrir að stjórna skipi undir áhrifum fíkniefna. Brot hans fólu í sér skilorðsrof á eldri dómi. Var sá dómur því dæmdur upp og ákærða gert að sæta fangelsi samtals í þrjá mánuði.

Ákærði var sakfelldur fyrir líkamsárás og dæmdur til þriggja mánaða skilorðsbundinnar fangelsisrefsingar.

Ákærði sakfelldur fyrir að hafa ræktað kannabis til sölu og dreifingar.

Viðurkennd var bótaskylda verslunar vegna líkamstjóns sem viðskiptavinur varð fyrir í húsnæði hennar. Húseigandi var sýknaður.